Home Droomcolumn Column 4: droomwandelen

Column 4: droomwandelen

3219
0
droomwandelen dromen trancereizen sjamanisme column

Column 4: Droomwandelen

‘Je moet voorzichtig zijn als je de vele lagen van de droomwereld betreedt. Een droomwandelaar kan zichzelf verliezen in de andere wereld. Hij kan erin verdwalen.’ Yldich wees met het kristal naar Rom. ‘Daarom wordt droomwandelen alleen toegepast na grondig onderricht.’ Hij legde het weer neer en keek Rom in de ogen. ‘En dan is er nog de Onderwereld, een diepe laag van verduisterd bewustzijn.’ Zijn grijze ogen stonden ernstig. ‘Niemand zou die wereld onvoorbereid binnen moeten gaan. De Onderwereld is gevaarlijk als je niet weet wat je doet. Hij kan je naar binnen zuigen.’

In mijn boek ‘De Vloek van de Tahiéra’ waarschuwt Yldich, de sjamaan de hoofdpersoon om niet te ver af te dwalen in de wereld van de dromen – hij zou wel eens in kunnen verdwijnen!
Gelukkig hoeven wij ons daar als moderne dromenvangers geen zorgen over te maken. Een lichte trancestaat is voldoende om de wereld van onze dromen te betreden, maar dan in wakkere staat. En dit is makkelijker dan je misschien zou denken.

‘Terug-in-je-droom-gaan’, zoals ik droomwandelen vaak noem, is het doelbewust je droom weer binnenstappen om deze te verkennen, met de diverse bewoners van je droom te communiceren, en wellicht de loop van het verhaal te veranderen.

Om meteen maar bij het laatste te beginnen: het veranderen van de loop van een droom is alleen zinvol wanneer de gehele boodschap van de droom is begrepen. De droom is immers niet voor niets zoals hij is. Juist bij nachtmerries bestaat nogal eens het verlangen de droom te veranderen voordat de boodschap is ontvangen, om onaangename emoties te vermijden. Maar dan schiet de dromer zijn doel voorbij en zal de nachtmerrie gewoon een volgende nacht terug komen galopperen.

Droomwandelen is een techniek die ik vooral gebruik wanneer ik vermoed dat er zich bewoners in de droom bevinden die geen delen van het ‘gewone zelf’ van de dromer symboliseren, maar boodschappers van het Hogere Zelf zijn of komen uit de wereld van de geest. Omdat deze droombewoners veelal zelfstandig opereren kan het verhelderend, om niet te zeggen verrassend zijn ze te laten praten in hun eigen stem.

Als je gaat droomwandelen, baken dan een tijd en plaats af voor jezelf zodat je niet gestoord zult worden. Ga ontspannen zitten of liggen. Je kunt, als je dat prettig vindt beginnen met een eenvoudige aardings- en ontspanningsoefening. Je kunt ook een achtergrondgeluid gebruiken voor je reis, om je hoofd tot stilte te brengen: bijvoorbeeld het ruisen van een beek, oceaangeluiden of zachte muziek. Als je er klaar voor bent, kies dan het moment in je droom waarin je ‘in wilt stappen’. Ga helemaal terug in de ervaring en merk op wat je voelt, wat je ziet, hoort, hoe je je voelt. Je bent klaar om te gaan verkennen!

Zo droomde ik ooit dat er drie kraaien dwars door het raam van mijn huiskamer vlogen. Ze landden op de rugleuningen van de stoelen en keken me doordringend aan. Ik wilde graag weten wat ze me te vertellen hadden dus ging ik rustig zitten, en stapte terug in de droom. Ik bevond me meteen weer in de woonkamer. De voorste kraai keek me recht aan met zijn doordringende donkere ogen en zei: ‘Wij komen je vertellen dat je je beperkte visie van de realiteit moet verruimen.’

En daar kon ik het mee doen! Ik wist onmiddellijk waar de kraai op doelde. Met de jaren is zijn boodschap alleen maar actueler geworden. De wereld is nog veel complexer en magischer dan ik ooit had durven dromen. Er zijn werelden binnenin werelden die we kunnen ontdekken. En de droom kan ons daarbij helpen!

Previous articleColumn 10: Helden en heldinnen
Next articleColumn 3: dierendromen
Drs. Wendy Gillissen is psychologe, reïncarnatietherapeute en auteur van de in de Verenigde Staten bekroonde spirituele avonturenroman ‘De vloek van de Tahiéra’. Zij heeft een praktijk voor regressie -en reïncarnatietherapie in Delft. Wendy geeft daarnaast les in droomwerk en schrijft artikelen voor Nieuwetijdskind en haar blog. Momenteel voltooit Wendy het vervolg op haar eerste spirituele roman, 'De Zoektocht naar Tzanáta' en werkt zij aan een klein handboek 'Omgaan met entiteiten en wezensvreemde energieën'. In haar vrije tijd knuffelt ze graag bomen en speelt ze op de Keltische harp.