‘Elke avond, wanneer ik ga slapen, sterf ik. En de volgende ochtend, wanneer ik ontwaak, word ik herboren.’ Mahatma Ghandi
De cyclus van nacht en dag, slaap en ontwaken laat zich goed vergelijken met de cyclus van dood en wedergeboorte. Wanneer wij slapen en dromen, vallen de grenzen van het rationele denken weg en kan onze geest daadwerkelijk haar vleugels uitslaan en alles ervaren, alles onderzoeken. Daaronder valt ook het gebied van ‘vorige’ levens.
Als reïncarnatietherapeute is het gebied van mijn ‘vorige’ levens me bijna net zo vertrouwd geworden als mijn huidige leven. Ik ben steeds meer tot de slotsom gekomen dat de levens van onze ziel een parallel bestaan leiden, aangezien de Ziel of het hoger Zelf zich buiten de dimensie van de tijd bevindt. We zijn niet een ziel die steeds indaalt in de stof en geboren wordt, sterft en weer opnieuw geboren wordt in een chronologische reeks levens. Nee, we zijn de som van onze ziel, en alle daaraan gekoppelde levens die tegelijkertijd bestaan, een ‘Multidimensionaal Zelf’. En omdat het Zelf niet behouden is aan de tijd, is het heel gewoon om sporen van onze andere levens in onze huidige dromen te ontdekken.
Of je nu kennis hebt van je eigen andere levens of niet, de kans is groot dat elementen daaruit je dromen binnen sijpelen. Thema’s als liefde en verlies, angst en moed, verraad en trouw hebben immers de neiging zich door je levens heen te herhalen tot je ze helemaal doorgrond hebt.
Daarbij komt het wel eens voor dat mensen een compleet ander leven of belangrijke elementen daarvan dromen. De aanleiding daarvan zal altijd iets zijn dat in het huidig leven relevant is. Want ook hier geldt: we dromen wat ons op dit moment bezig houdt, of dit nu bewust is of niet!
Zo had ik jaren geleden, toen ik nog studeerde een bijbaantje bij een boekhandel. Op een dag wilde een klant iets weten over een lopende bestelling. Er was iets met die bestelling niet in orde en mijn baas vroeg mij om de klant iets voor te liegen. Ik was jong en nog niet zo assertief, dus deed ik wat hij van me vroeg. Het leek maar een klein leugentje.
Die nacht vond ik mezelf terug in het lichaam van een jonge man. Ik droeg ouderwetse witte slobkousen, een fluwelen kniebroek en een jas zoals die gebruikelijk waren in de 17e eeuw. Ik was in een kustgebied dat me sterk aan Cornwall in Engeland deed denken. En ik was op de vlucht. Ik was een jonge handelaar en ik had een paar piraten ondeugdelijke waar verkocht. Het leek maar een klein stukje bedrog: het waren immers toch piraten? Maar diep van binnen wist ik wel dat dat argument geen steek hield. Terwijl ik over een pad rende hoorde ik een knal en voelde een harde duw in mijn rug. Ik viel voorover en wist dat ik geraakt was door een grote loden kogel. Ik wist dat ik dood ging. Maar ondanks het feit dat ik me enigszins geneerde over mijn eigen stommiteit, voelde ik me omringd en opgenomen worden door een groot gevoel van compassie en liefde. Ik vergaf mezelf.
Dromen waarin we complete scènes uit vorige levens dromen zijn vaak uitzonderlijk helder, alsof we ‘in een film zitten’. We beleven deze levens vaak alsof we het zelf zijn. En soms, zoals in deze droom volgt er een stukje genezing binnen de droom zelf. En als een droom een stuk pijn uit een ander leven toont waarvan de genezing zich nog aan mag dienen, kunnen we ons altijd nog wenden tot een reïncarnatietherapeut!
Deze column van Wendy verscheen in spiritueel maandblad Paravisie