Wendys Books

Ik heb altijd geweten dat ik schrijfster wilde worden. Maar het duurde jaren voordat ik er klaar voor was het verhaal van mijn ziel te schrijven. Toen ik eindelijk de moed had verzameld om te beginnen aan een verhaal had ik geen idee welke spannende en intense weg er voor me open zou gaan…
Het ontdekken van de wortels van De Vloek van de Tahiéra.

Een levend verhaal
Terwijl ik aan De Vloek van de Tahiéra schreef, had ik geen idee dat ik helemaal geen fantasy roman aan het schrijven was. Er waren wel tekenen. Mijn meelezer nummer één, een zeer intuïtieve reader en healer, was verbaasd dat de personages voor haar zo leefden. In haar beleving hadden ze zelfs allemaal hun eigen aura.

Zelf stond ik ervan te kijken hoe gemakkelijk het verhaal naar boven kwam. Ik hoefde geen plot te verzinnen, het verhaal vloeide gewoon door me heen. Ik kon erin stappen alsof het een film was en hoefde alleen nog maar de impressies, de beelden en zelfs hele stukken dialoog die spontaan in me opkwamen te noteren.

Zo zat ik op een dag zo in het verhaal dat, toen ik op het bed ging zitten om mijn sokken aan te trekken, ik opeens in de beleving van Rom, mijn hoofdpersoon, in de onderwereld zat, en werd aangesproken door een eigenwijze muis. Stomverbaasd hoorde ik hem aan, en rende toen naar beneden, naar de computer om de dialoog toe te voegen aan het steeds langer wordende manuscript.

Een andere ‘give-away’ was dat mijn ‘personages’ de neiging hadden hun eigen gang te gaan. Niet alleen kozen ze hun eigen weg in het verhaal, ze doken zelfs op in deze wereld, en hun energie werd gevoeld en gezien door verschillende mensen.
Yldich, de oeroude Einache sjamaan en genezer dook bijvoorbeeld op bij een workshop voor aurahealing om de lerares te inspireren met zijn aanwezigheid (en o, wat zal hij een lol hebben gehad toen hij de verbaasde blik op haar gezicht zag!)

Nog een onverwachte bijwerking van het schrijven was dat ik mijn angst voor geesten volledig kwijt raakte. Ik was altijd bang voor ‘spoken’ geweest, voor energieën die je voelt maar niet ziet. Maar nu verkeerde ik dagelijks in de aanwezigheid van meerdere mensen in mijn huis, en aangezien ze allemaal sympathiek, liefdevol en grappig waren, raakte ik mijn angst voor mensen die hun aardse lichaam hadden losgelaten volledig kwijt.

De ontknoping

Nadat ‘De vloek van de Tahiéra’ was gepubliceerd, en de Nederlandse en Engelse versie hun weg in de wereld vonden, gebeurden er nog meer vreemde dingen.
Meer en meer mensen, vrienden, familie, en nieuwe mensen bleken zichzelf in het boek te herkennen. Aanvankelijk vertelden ze me dit altijd met grote schroom, wat de geloofwaardigheid van hun ervaringen alleen maar versterkte. De puzzelstukjes van het grotere verhaal begonnen op hun plaats te vallen.

Ik ging met andere ogen naar het verhaal kijken. Ik keek ernaar met de ogen van de reïncarnatietherapeut en realiseerde me dat ik helemaal geen roman geschreven had. Ik had het verhaal van mijn eigen vorige levens geschreven.
Toen ik spontaan het einde van het verhaal herbeleefde (dat nog beschreven moet worden in deel drie) wist ik het zeker.

Dit is een waar verhaal. En het heeft er honderden jaren op gewacht om verteld te worden.

Een ‘tale of healing’
Ik vind dat je een heel erg mooi boek hebt geschreven. Ik vind het heel knap en bewonderenswaardig: de verhaallijnen, de karakters, en vooral hoe het verhaal gedragen wordt door een diep spiritueel inzicht.
De werking van karma, liefde, compassie… het is een ‘tale of healing’. Er zit zoveel warmte en wijsheid in het boek!
Roms reis door de Onderwereld is echt een briljante combinatie van humor en spirituele diepgang.
Pamela Kribbe
Praktijk Aurelia, auteur van ‘Gesprekken met Jeshua’, ‘Bezield Leven’, ‘Ode aan de Aarde,’ ‘Contact met Gidsen’

Een boek dat leest als een film!
De Vloek van de Tahiéra leest als een fantasy film. Al lezend wordt je meegesleurd in de geluiden van kletterende zwaarden, de angsten van de hoofdpersonen en ten strijden trekkende troepen, de geur van vochtige bossen, knisperende sneeuw en het hoefgetrappel van galopperende paarden.
Een fantastische debuut roman die je niet loslaat. Vanaf de eerste pagina tot het eind waande ik me me in de wereld van Rom en zijn gevecht tegen zijn demonen uit zijn heden, verleden en vorige leven. De sjamaan Yldich begeleid hem in zijn spirituele reis in droomwerelden en harde realiteit. Hun gezamelijke strijd om de vloek te bestrijden die hun volk tot de ondergang zal brengen wordt op meesterlijke en zeer zeker diepgaandere wijze beschreven dan ik gewend ben van een boek uit dit genre.
Ik kan niet wachten tot deel twee uitkomt!
Ya ‘érsi, Wendy!
Askja
Bol.com recensie

De Celestijnse Belofte meets the Lord of the Rings
Als de Celestijnse Belofte en de Lord of the Rings een kind hadden, was het De Vloek van de Tahiéra. (…)
De directheid waarmee Wendy Gillissen haar verhaal begint is tekenend voor het hele boek. Geen tijdverlies, meteen ‘to the point’, en zo ben je in het tweede hoofdstuk al meteen in een bijzonder spannende situatie beland. Ik vroeg me meteen af of Gillissen dat zou volhouden, en waarmee ze aan zou komen zetten om de spanningsboog nog 350 bladzijden lang aan te blijven spannen.

Een heel deel van die opdracht lost ze op door haar manier van vertellen. Ook al komen er geen lange beschrijvingen van de omgeving of het decor, toch krijg je een heel duidelijk beeld van de wereld waarin dit avontuur zich afspeelt. De volkeren worden beschreven alsof Gillissen ze persoonlijk bezocht heeft. Natuurlijk put ze ook uit de beschavingen waar ze kennis mee gemaakt heeft: een mengeling van Keltische, Ierse en Mediterrane invloed is overduidelijk. Hoewel je dus al van meet af aan midden in de spirituele maar ok fysieke actie zit, blijft de ontwikkeling van het boek erg spannend en duister. De steeds nieuwe wendingen doen pas laat vermoeden waar het allemaal heengaat, maar tot op het einde blijft het verhaal verrassen.

Het is een enorme weg die we samen met Rom in amper 400 bladzijden afleggen. De opbouw gaat gestaag maar niet-aflatend verder. De personages worden zo menselijk en herkenbaar neergezet dat je elke schok of ontdekking die ze meemaken of doen meebeleeft. Wat me nog het meeste heeft ‘veroverd’ is de spirituele informatie die we, heel simpel en helder, bijna zakelijk, tezamen met het verhaal ontdekken. Aan de hand van de actie en handeling krijgen we in brokjes en beetjes uitleg over ons leven en handelen van alledag, over de diepere redenen van ons handelen en de mogelijke oorzaken van de dingen die ons allemaal dagelijks overkomen, en vooral ook onze reacties daarop.

De boodschap van diepe menselijke eenheid die Gillissen als vanzelf uit haar verhaal laat opstijgen is een zoete balsem op de schrijnende wond die het gebrek aan echtheid en oprechtheid in onze samenleving voor velen is. De zoektocht naar iets om de leegte te vullen, de leegte die de consumptiemaatschappij zo overduidelijk probeert weg te moffelen met verdoving, wordt door Gillissen met prachtige pijlen de weg gewezen naar een echte uitgang, die we eigenlijk altijd al kenden.
Bol.com recensie

Een echt spiritueel avontuur
Op een spannende en onderhoudende manier ben ik meegenomen naar een wereld waar dromen meer zijn dan wat ik kon dromen wat dromen kunnen zijn. Vanuit weer een andere insteek heeft het boek mij een kijk gegeven over de zin van het leven en hoe de mogelijkheid wordt geboden om karma in te lossen. Ik bevond me werkelijk in een andere wereld waarin de bovennatuurlijke krachten voelbaar waren. Een écht spiritueel avontuur!
Ans Kox
Gesprekmetgod.nl

Liefde heelt alle pijn
“Liefde heelt alle pijn” is de zin die voor mij de waarde van mijn werk en leven aangeeft. Het boek “De vloek van de Tahiéra” van Wendy Gillissen spreekt mij dan ook absoluut aan, juist omdat de essentie van haar verhaal hier over gaat. Liefde heelt alle pijn. Altijd! Hoe sterk de strijd ook is. De strijd die wij allemaal kennen. De strijd om onze angsten onder ogen te zien en te (durven) kiezen voor Liefde. Ik ben dan ook blij en dankbaar dat Wendy aan mij vroeg of ik haar boek wilde lezen en hier een recensie over wilde schrijven. (…) Ieder die dit boek leest zal voelen en ervaren wat ik bedoel. Juist omdat de Kracht van Liefde altijd sterker is. Het cadeautje voor mijn dochter dat ik aan het einde van onze reis bij een Moskee vond bevestigde dit: de hand van Fatima (deze staat voor Geluk) met een paardenkop (dit staat voor kracht) erop. Dit is dan ook hetgeen wat ik jullie toewens. Lees het boek, laat je meevoeren en maak je keuze. Ik kies voor Liefde. Jij?
Karina van Halteren-Mulder
Praktijk De Zonneroos

De kracht van Liefde
Ik vind het een heel mooi en bijzonder boek! Onwijs spannend en liefdevol en zacht. Ik hoop alleen niet dat hier ooit een film van wordt gemaakt, dan wordt het veel te veel vechten en te bloederig (dat is mijn onderwereld). Tijdens het lezen van al die gevechten, (ja dat hoort er bij, weet ik) vond ik het toch spannend en voelde de kracht van de Liefde des te groter. Echt een onwijs mooi en indrukwekkend boek, niets dan lof!
Tijdens het lezen leek het wel of ik zelf ook dieper de wereld van droom wandelen ging.
Ik hoop dat je veel succes met dit boek mag maken! Ik lees achterin dat je al met een volgend boek bezig bent…
Christine Cohen
Praktijk voor Creatieve therapie

Mystieke reis
De ondertitel van dit mystieke boek luidt: ‘spirituele avonturenroman’. Mijn reactie daarop is dat het veel meer is dan dat.
In dit boek voert de auteur je mee op een mystieke reis die vele pleisterplaatsen kent. Elk daarvan levert inzicht, een verhaal achter het verhaal of een droom, kortom nieuwe perspectieven op datgene wat zich afspeelt met lichaam en geest van de hoofdpersonen, Rom, Yldich en Eald.
Dit boek leert dat er drie soorten dromen zijn: ‘lágea’, de gewone verwerkingsdroom; énthemae, ware dromen waarin je inzicht kunt krijgen in datgene wat voor je verborgen is, en ayúrdimae, het ware droomwandelen. Tijdens een dergelijke droom kun je andere werelden betreden om zo van binnenuit te ervaren hoe het daar is, wat zich daar afspeelt, zodat je vanuit dat hogere perspectief jouw visie op het leven en op de wereld al dan niet kunt (her)afstemmen.
Dit boek is zo’n droomwandeling en het lezen daarvan, zo heb ik ervaren, levert inderdaad uitzicht op nieuwe verten. Ik feliciteer jou met dit prachtige boek.
Hans Brockhuis
Running fox

Een echte page turner
Een reis door spookachtige bossen, dromen en tijd. Een verhaal over vriendschap en liefde, moed en vertrouwen en vol met magie. Een queeste vol actie en gevaar, maar ook humor. Rom, een halfbloed Tzanatzi en Yldich, een Einache sjamaan reizen, min of meer gedwongen, samen naar het noorden. De reis verloopt niet zonder problemen. Onderweg helpt Yldich Rom zijn traumatische verleden te verwerken. Ze krijgen te maken met de bende van edelman Feyir en met tijdverschuivingen. Zij komen op het spoor van een eeuwenoude vloek. Kunnen ze de dreiging van de Tahiéra aan? Lukt het hun volk van de vernietiging te redden?
Dat is in het kort een samenvatting van het debuutboek ‘De Vloek van de Tahiéra’ van Wendy Gillissen. En wat voor een debuut! Een spannende en goed uitgewerkte plot, geloofwaardige, realistische personages die je goed leert kennen. En met een lekker portie humor. Het is een boek dat je niet weg kunt leggen. Je wilt het in één ruk uitlezen; weten hoe het Rom, Yldich en hun kleine compaan Eald vergaat. Een echte pageturner.
Sophia Loch
Sophia’s Wereld

Zeer verfrissend en bijzonder origineel
Een zeer verfrissend boek, bijzonder origineel, spannend en uiterst prettig geschreven. Vriendschap, moed en vertrouwen, dromen, magie en ook humor spelen een belangrijke rol in dit boek. Het zet je ook aan het denken, want ook al is het dan fictie, het is wel zodanig geschreven dat sommige zaken misschien wel echt zouden kunnen gebeuren. In die zin kan ik me voorstellen dat lezers van het Droomjournaal allemaal gegrepen zouden worden door de belofte die het boek inhoudt.
Monique Thijssen, Het Droomjournaal, kwartaalblad van de Vereniging voor de Studie van Dromen

In één keer uitgelezen
Ik heb Wendy Gillissen online ontmoet. We hebben een spirituele interesse gemeen en aangezien ik veel fantasy lees was ik blij haar boek De Vloek van de Tahiéra over de post te ontvangen. Het boek is tegelijkertijd in Engels en Nederlands uitgegeven. Ik heb de Engelse versie gelezen, maar ga er vanuit dat de Nederlandse even goed is: dat is tenslotte haar moedertaal. Van te voren was ik sceptisch: ik krijg een paar keer per jaar boeken opgestuurd en meestal zijn ze de moeite van het bespreken niet waard.
Het eerste hoofdstuk is wat fragmentarisch, maar toen ik daar eenmaal doorheen was, was ik gegrepen. Ik heb de vloek van de Tahiéra in een keer uitgelezen. De wereld die Wendy geschapen heeft doet denken aan Tolkien’s Middenaarde, maar dan realistischer. Het doet denken aan Marion Zimmer Bradley’s interpretatie van Koning Arthur behalve dat het niet over koning Arthur gaat. De inspiratie is gedeeltelijk het verhaal van Atlantisch, maar alleen maar zijdelings. Kortom: Gillissen heeft haar eigen wereld geschapen, elementen lenend uit de mythen en geschiedenis van Groot Brittannië.
In deze wereld hebben drie rassen van mensen eeuwenlang samengeleefd, zich vermengend maar altijd in conflict. De hoofdpersoon Rom is van gemengde afkomst en dus is zijn leven moeilijk. We ontmoeten hem op het moment dat het nog moeilijker gaat worden: als hij een vreemdeling ontmoet tijdens zijn reizen. Samen raken ze nog meer in de problemen en leert Rom de magie die zijn erfdeel is. Ze reizen de wereld door omdat de wijze vreemdeling een gevaar heeft gezien dat alleen Rom kan afwenden.
De magie van deze wereld heeft alles met dromen te maken. Dromen die voortdurend met de ‘werkelijkheid’ vermengen. Deze realiteit moet Rom onder ogen zien en onderzoeken. Rom is een vreemde hoofd persoon die doet denken aan Harry Potter: gevend, maar soms agressief. Terwijl we (en hij) meer over hem leren, wordt het mysterie groter. Zichzelf onder ogen ziend moet Rom de wereld redden. Ik zal de plot niet weg geven, maar kan wel zeggen dat het niet alleen spannend, maar ook ontroerend is.
De beste fantasy schept een wereld die intern consistent is en tegelijkertijd overtuigend. Het geeft ons het gevoel, voor een paar uur dan, dat wat beschreven wordt echt zou kunnen zijn. Wendy Gillissen heeft zo’n wereld geschapen en ik ben benieuwd naar het vervolg.
Overpeinzende
Katinka Hesselink

Boeiend van begin tot eind
Hoewel een groot deel ervan zich afspeelt in een fysieke wereld van bossen en stenen, is het werkelijke verhaal van Gillissens hoofdpersonen, Rom, Yldich, en Eald die door betoverde streken naar het noorden reizen, er een van verwantschap en illusie terwijl ze worstelen om hun volk te redden van de vernietigende kracht van een entiteit die bekend staat als de Tahiéra. Gillissen gebruikt dromen zoals een schilder aquarelverf zou gebruiken om een levendig portret te schilderen. Haar uitingen zijn zo mooi en helder als ze abstract en onthecht zijn, en culmineren in een onthulling die je niet aan ziet komen (tenzij je natuurlijk al door het verhaal hebt ‘gedroomwandeld’).
Rom wordt achtervolgd door“énthemae” dromen, oftewel dromen over zijn verleden die de macht in hem om te Tahiéra het hoofd te bieden onthullen. Terwijl hij deze dingen leert tijdens zijn reis, krijgt hij ook te maken met “ayúrdimae” dromen, of “droomwandelen”.

“De Vloek van de Tahiéra” zit vol mystieke betoveringen en opwindende avonturen, maar het zijn deze facetten die het boek onderscheiden van de meeste andere fantasy romans. Gillissen creëert een droomwereld in een droomwereld; werelden binnen andere werelden die voortdurend in beweging zijn. Het zou ingewikkeld kunnen lijken, maar Gillissen hanteert ze allemaal als een goed getrainde jongleur, en de voorstelling is spectaculair.

“De Vloek van de Tahiéra” presteert op vrijwel elk vlak van opwinding en vermaak dat het fantasy genre voorschrijft. Het is leerzaam in zijn verbinding met de waarden uit de echte wereld van liefde, eer en kameraadschap en bovendien is het geweldig vermaak. Gillissens visie op elfen, vreemde beesten en andere gebruikelijke fantasy figuren is uniek en blaast ze nieuw leven in. In fantasy romans draait alles om de reis, en Gillissen weet verscheidene tot één enkele verbazingwekkende reis te verweven die boeiend is van begin tot eind.
Eric Jones
Bookreview.com (vertaald uit het Engels)

Bezoek Wendy’s auteurssite voor meer recensies

‘De Vloek van de Tahiéra’ won de volgende prijzen in de V.S:
Zilver in de Reader Favorites Awards, eerste plaats in de Reader Views Awards en finalist in de Indie Book Awards

Momenteel werkt Wendy aan het vervolg op ‘De Vloek van de Tahiéra’: ‘De Zoektocht naar Tzanáta’ met illustraties van o.a. Britse illustratrice Michèlle Ross.

Hier is een ‘sneak preview’ van Ayra, playing a harp of moonight © M. Ross

‘De Zoektocht naar Tzanáta’ zal verschijnen in 2015.