Home Regressie- en reïncarnatie therapie Regressietherapie voor kinderen via de ouder Regressie voor kinderen: voorbeeldsessies

Regressie voor kinderen: voorbeeldsessies

regressie kinderen

Sinds januari 2016 bied ik ook regressie voor kinderen via de ouder aan in mijn praktijk.
Hieronder een eerste voorbeeld van zo’n sessie; binnenkort volgen er meer.

Loslaten
Godelieve is een pittig, slim, gevoelig, vierjarig meisje dat volwassenen feilloos doorziet. Daarom heeft ze wel eens moeite met mensen die niet echt eerlijk communiceren. En met één van de juffen van groep 1, die ‘niet echt lief is’.
Godelieve heeft moeite met verandering, met afscheid nemen van haar lievelingsjuf, met loslaten (ook op de WC: soms houdt ze haar ontlasting zo lang op dat er problemen van komen). En ze hangt ook erg aan pappa, bang om hem kwijt te raken. ‘Wat nou als jij dood gaat, pappa?’

Omdat haar ouders zich zorgen maken over Godelieve en over hoe dat verder moet als ze naar groep 3 gaat, want daar doen ze niet aan ‘verschonen’, wil haar vader graag een sessie voor zijn dochter doen. Het is de eerste keer dat ik als reïncarnatietherapeut via de ouder met een kind werk, dus ik vind het spannend.

We maken contact met Godelieve, haar vader ziet haar makkelijk voor zich staan en neemt haar in gedachten op schoot. Ik spreek haar aan met ‘Godelief.’
Vader zegt: ‘Goh, ik zie dat gezichtje van haar heel duidelijk voor me en ze zegt: ‘‘Pappa, het is Godelie-ve.’’ ’
Oeps, natuurlijk! Mijn fout! Sorry, Godelieve. Het is inderdaad belangrijk dat de therapeut je naam goed uitspreekt. Inwendig moet ik grinniken: heerlijk, die eigenwijze meiden van 4.

Dan gaan we de eigenlijke regressiesessie in. Godelieve vindt het wel oké als we de oorsprong van haar problemen op gaan zoeken.
Via de spanning zoals ze die ervaart in haar buik gaan we het verleden in, op zoek naar de oorsprong. We komen terecht in een vorig leven.
Godelieve is een jonge vrouw in een tijd van hoepelrokken en korsetten. Ze heeft haar echtgenoot verloren en is intens verdrietig. Hij is gedood in een conflict, veel te jong. Hij was haar grote liefde, de man van haar leven.
Als we onderzoeken wat het met haar gedaan heeft, blijkt dat ze heel afhankelijk was opgevoed. Ze hing erg aan haar man want ze had nooit geleerd op haar eigen benen te staan als vrouw. Dus toen hij stierf, was ze nergens meer. Het blijkt dat ze niet veel later zelf overlijdt, ze kon niet verder leven zonder hem.
Ze heeft ook nog niet door dat ze overleden is, ze is blijven hangen in een onbewuste toestand tussen leven en dood. We gaan met haar praten en halen haar man erbij. Als ze doorheeft dat ze naar het licht kan met haar man, gaat ze opgelucht verder. Ze is vrij.

Dan gaan we nog even kijken naar het probleem met de juf van groep 1, en dat pappa er niet kan zijn om Godelieve te beschermen in de klas. Godelieve komt zelf met een prachtige suggestie voor haar probleem: een soort energetische auto, een blauwe, haar lievelingskleur, om haar heen. Als ze het dan even gehad heeft met al die invloeden van de andere kinderen of de juf, kan ze lekker in haar eigen auto zitten, in haar eigen energie. Perfect!

Een paar weken later krijg ik een update van haar vader. Godelieve is meer ontspannen, ze is meer open en spontaan en kan makkelijker zichzelf zijn en lekker gek doen. Ook hangt ze veel minder aan pappa. Het WC-probleem is beter geworden maar nog niet over. Er zitten nog kwesties rond macht en onmacht op. Dat is stof voor een andere sessie!